Priester in het bisdom Den Bosch; zoon van dr Huub van Velthoven, studeerde wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen en de Katholieke Universiteit van Leuven; promoveerde in 1977 aan de Rijksuniversiteit van Leiden op een proefschrift, „Gottesschau und menschliche Kreativität”, tot doctor in de wijsbegeerte. Hij was achtereenvolgens werkzaam als docent wijsbegeerte aan het grootseminarie te Haaren, medewerker aan het Diocesaan Pastoraal Centrum Den Bosch, bijzonder hoogleraar in „De betrekkingen tussen Christendom en Wijsbegeerte” vanwege de Radboudstichting aan de Universiteit van Amsterdam, tevens wetenschappelijk hoofdmedewerker voor „De geschiedenis van de Middeleeuwse wijsbegeerte” aan dezelfde univeristeit. Prof. dr. Theo van Velthoven was actief voorzitter van de Kern Den Bosch van het Interkerkelijk Vredesberaad met eigen bijdragen in de verdieping van het vredeswerk. Daarover hield hij regelmatig voordrachten en schreef hij in tijdschriften en kranten. Zijn inzet voor het vredeswerk kwam, als christelijk geïnspireerd filosoof, voort uit zijn innige overtuiging dat: „vrede en bewapening niet zomaar een politiek twistpunt zijn, maar dat het gaat om een morele keuze, waarmee fundamentele levens- en geloofsovertuigingen verbonden zijn”. | 238 |
Encyclopedie van Noord-Brabant 4 (1986) 238